Recensie – Een inkijkje in de ongrijpbare bankenwereld
Leonie de Waard –
Giftig Krediet – de onvermijdelijke ondergang van SNS Reaal.
Tom Kreling en Esther Rosenberg
De bankenwereld – een ongrijpbaar iets waar velen van ons zich moeilijk een voorstelling van kunnen maken. Dat geldt tenminste voor mij. Daarom bood ‘Giftig Krediet’ mij een prachtige inkijk in de manier waarop het eraan toe kan gaan bij de in dure pakken geklede topmannen van een bank.
Kreling en Rosenberg onderzochten wat er precies is gebeurd voordat SNS Reaal failliet werd verklaard. Voor dit staaltje werk ontvingen zij in 2013 De Loep, een prijs die elk jaar wordt uitgereikt voor de beste onderzoeksjournalistiek.
Het boek geeft inzicht in meerdere gebeurtenissen die voorafgingen aan de daadwerkelijke ondergang. Kreling en Rosenberg hebben veel personificaties gebruikt. Ze beschrijven alles vanuit de ‘hoofdpersonen’ die een rol speelden bij de ondergang. De manier van schrijven maakt de ingewikkelde stof begrijpelijk. Personen werken beter om een verhaal te vertellen. Zij geven het verhaal kleur, iets dat Kreling en Rosenberg hebben laten zien.
Deze aanpak werd voor het eerst gebruikt in het boek ‘De Prooi’ van Jeroen Smit, die het einde van ABN Amro onderzocht. Dit bleek een succes en het is dus niet verwonderlijk dat Kreling en Rosenberg voor dezelfde manier van schrijven hebben gekozen. De complexe materie hebben zij op een spannende wijze gepopulariseerd. Het boek biedt een kijkje in een wereld die moeilijk toegankelijk is en dat was voor mij heel verhelderend. Het is een onderwerp waar veel mensen – waaronder ikzelf – bij voorbaat van denken dat het te ingewikkeld is om te begrijpen. Ik heb niet voor niets economie zo snel mogelijk laten vallen.
Zeker voor ons, als antropologen, is dit boek een aanrader. Er wordt natuurlijk een andere methode gebruikt – alle verhalen worden meerdere keren gecheckt en tegenover elkaar gezet – maar het is heel interessant om te zien hoe Kreling en Rosenberg hun informatie hebben gevormd tot dit boek.
Net als met etnografieën geldt echter wel dat je in het oog moet houden dat het geen roman is. Het is geen boek om voor het slapen gaan te lezen, omdat er dan, door de hoeveelheid informatie die je te verwerken krijgt, niet zoveel blijft hangen. Ik kan echter niet genoeg benadrukken dat het heel interessant is om over de ongrijpbare bankenwereld te lezen en het iets dichterbij te laten zijn.
