Dagboekreeks /// Westerling in Noord-Korea – deel 3

/// Een westerling in Noord-Korea, dat is iets bijzonders.
Sytze de Haan kreeg toegang tot het meest afgesloten land ter wereld.

Sytze is zo’n 26 jaar geleden geboren in het Friese dorpje Holwerd. Vanuit dit kleine kustdorpje kan de oversteek naar Ameland gemaakt worden. Voordat hij dit deed koos Sytze echter voor een oversteek naar Breda, alwaar hij zijn bachelor in Tourism Management behaalde.  Inmiddels is hij overgestoken, en werkt hij tussen zijn reizen door als hotelmanager op Ameland. Sytse bezocht reeds Zuid-Amerika, India, Mongolië, Bosnië-Hercegovina en China. Inmiddels zijn er plannen om IJsland en New York te bezoeken, maar niet voordat hij voor Cul schrijft over zijn bijzondere belevenissen als Westerling in Noord-Korea. Dit is deel drie van een vierdelige dagboekreeks.

 

Vrijdag 20 november

"Ik trek de propaganda echt even slecht. Overal waar we komen zien de we de leiders. Onze dag begint met een propagandafilm bij het ontbijt, gedurende de dag rijden er geluidswagens rond die anti-imperialistische leuzen roepen, we buigen er wat af voor al die standbeelden en zelfs de karaoke gaat alleen maar over hoe goed het land is voorbereid op een mogelijke inval de van de imperialisten. Ik snap het punt nu wel, maar ben er even klaar mee."

NK 11Het is vreemd hoe je gaat denken wanneer je zo in de gaten wordt gehouden. De eerste nacht dat we in de hotelkamer sliepen, kregen we de lamp in de hal niet uit. Er was simpelweg geen lichtschakelaar. In de veronderstelling dat ze ons ’s nachts in de gaten wilden houden, zijn we maar gaan slapen. De volgende dag bleek de lichtschakelaar gewoon naast de deur te zitten, aan de buitenkant van de kamer.

Shit, straks doorzoeken ze hotelkamer!

In de tweede week stond er een tweedaagse excursie op het programma naar de grens tussen Noord- en Zuid-Korea. We konden alle spullen in de kamer laten en alleen het belangrijkste meenemen. We zaten beneden in de lobby te wachten met de gidsen en zouden bijna vertrekken. Toen dacht ik ineens: ‘Shit, straks doorzoeken ze de hotelkamer en vinden ze mijn laptop. En misschien is er wel een Noord-Koreaan die Nederlands kan lezen en dan le-‘ … Snel terug naar de kamer en m’n laptop meegenomen.

 

Ergens in de tweede week bezochten we ‘Grand People’s Study House’. De nationale bibliotheek met (inter)nationale werken. We kregen een rondleiding van een lokale gids die heel graag duidelijk wilde maken dat ze dus die internationale werken hadden. Ergens uit een kamer werden boeken gehaald die over Nederland gingen. ‘People really like to read this’: een boek over de opvoeding van kuikens (druk 1975) en een informatieboek over West-Nederland (druk 1978). Daarna gingen we door naar de ruimte waar muziek werd gemaakt en waar een aantal mensen zaten te studeren. ‘We also have very nice music from the Netherlands!’ Snel kwam er iemand aanrennen met een cassettebandje en even later schalde Anneke Gröhnloh haar ‘Brandend Zand’ door de ruimte…

 

Maandag 23 november

"Er is een boek dat ik heb meegenomen, Global Geography, dat ik nodig had voor mijn studie in Breda. Ik wil het boek hier graag laten, maar er staat een hele pagina in over Noord-Korea en zijn gevoeligheden. Ik twijfel nu of ik die passage eruit moet halen. Ten eerste omdat ik geen problemen wil veroorzaken en ten tweede omdat ik weet dat ze het als propaganda zullen zien. Aan de andere kant kan ik natuurlijk gewoon proberen om het boek zo te geven. Nu wilde ik dit dus net bespreken met Stavri, maar dat is dan weer lastig omdat we worden afgeluisterd in de kamer"

Ik ben weer terug in de hotelkamer op de elfde verdieping en werd net gebeld door Mrs. Chae. Of ze even langs mocht komen om wat te bespreken. In de bovenstaande alinea schrijf ik over het boek Global Geography. Een uur geleden heb ik ze dat boek gegeven (zonder de bewuste pagina), samen met een stapel reisgidsen en andere studieboeken. De reisbegeleidster stond net voor mijn deur met al het materiaal. Ze mag het niet in ontvangst nemen, omdat ze niet zijn goedgekeurd. Om ze goedgekeurd te krijgen moet er een bureaucratische procedure doorlopen worden en daar is geen tijd meer voor. En dus gaat alles weer mee terug naar Nederland.

 

  • Sytze

NK 12

 

Lees morgen het vierde en laatste deel van de dagboekreeks ‘Westerling in Noord-Korea’.

 

Melvin Biester

"Honderdvijftien jaar van plechtig proza en literaire onschuld is lang genoeg." – Clifford Geertz

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.