Lelijke wateren, diepe gronden

Na met een hoofd van piepschuim in de rij te hebben gestaan bij de visumcontrole, een lange nachtbusrit en een paar onrustige uurtjes slaap, zit ik met een vieze bak koffie aan een plakkerig terras in Moskou. Een reisgenoot is meegegaan, en knipperend tegen het zonlicht in, nemen we de nieuwe stad in ons op. Te moe om het subtiel te zeggen, zucht ze: ‘Waarom zijn de mannen hier zo veel lelijker dan de vrouwen?’

Verder lezen