De virtuele toegangspoort
Verschillende bemiddelingswebsites vormen een brug tussen het Westen en het Verre Oosten. Grenzen verdwijnen door digitaal gemak – westerse mannen komen met een paar klikken met de muis in contact met Thaise vrouwen. Voor deze vrouwen betekent dit vaak een uitvlucht voor de armoede waar zij in leven. Maar hoe veilig is deze digitale marktplaats voor ‘liefde’ nu echt?
Tekst // Roos de Wijs
Beeld // Robin Stark
‘I am married and have children. My husband is so nice to me. I am happy in England’, de website Thaidarling.com staat bomvol soortgelijke ‘succesverhalen’. Op de site staat uitgelegd dat dit alleen een plek is voor mensen met serieuze interesse om te trouwen. Daarnaast garanderen ze dat elke Thaise vrouw op de site grondig is gescreend op opleidingsniveau en levensstijl, en zou de site honderden prachtige dames hebben om uit te kiezen. Voor ‘slechts’ veertig euro per maand kan je als westerse man lid worden voor de site, en voor elk profiel dat je van een vrouw wilt bekijken betaal je nog eens tien euro extra. Volgens de site kunnen de mannen maar beter snel lid worden, want de vrouwen gaan als warme broodjes over de toonbank: ‘we have ladies that find true love every week’.
Meerdere websites hebben een soortgelijke insteek, en fungeren allemaal als bemiddelswebsites tussen westerse mannen en Thaise vrouwen. Er wordt ware liefde beloofd aan eenzame mannen en een betere toekomst aan vrouwen die leven in armoede. De belofte is aanlokkelijk en trekt veel verschillende mensen aan. Maar hebben deze sites wel echt het beste voor met hun gebruikers, en maken ze deze belofte wel waar?
De catalogus
Met dank aan het internet hoeven zij geen duizenden kilometers te reizen om met elkaar in contact te komen. Vanuit het comfort van hun eigen huis is het mogelijk om met een paar muisklikken in contact te komen met iemand aan de andere kant van de wereld. Dit biedt voor veel eenzame mannen een uitkomst – Thaise dames zouden namelijk geneigd zijn sneller in een relatie te stappen dan de westerse vrouwen thuis. De mannen betalen lidmaatschap, maken een afspraak met de vrouw waar zij interesse in hebben, reizen vervolgens naar Thailand om haar te trouwen en mee terug te nemen naar eigen land. Voor de vrouwen zit hier vaak een financiële noodzaak achter, de meerderheid bestaat namelijk uit ongeschoolde meisjes die een betere toekomst wensen en willen ontsnappen aan armoede.
Gelijksoortige websites als de eerdergenoemde Thaidarling.com, zoals Thaidating.nl en Thaislove.com bieden een ruim aanbod aan verschillende Thaise vrouwen die zich aanbieden aan een westerse man. De meeste van deze sites hebben verschillende categorieën waaruit kan worden gekozen. Zo kan je onder andere sorteren op leeftijd en
uiterlijk en staan de profielen van de vrouwen soms in verschillende groepen verdeeld op basis van schoonheid. Het is alsof je kan bladeren door een catalogus van de IKEA, waarin vrouwen worden gepresenteerd als materiële goederen. Veel vrouwen geven op hun profiel persoonlijke voorkeuren aan, zoals de gewenste leeftijd van de man in kwestie en karaktereigenschappen. Er staan bij bijna alle profielen teksten bij zoals dat ze ervan houden om het huishouden te doen, schoon te maken, te tuinieren en te koken. Het overgrote deel geeft ook aan op zoek te zijn naar een man die voor ze kan zorgen, en sommigen geven expliciet aan dat ze op zoek zijn naar een rijke man.
Op Thaidating.nl wordt vermeldt wat een Thaise vrouw aantrekkelijk maakt voor de buitenlandse man: ‘De meeste mannen zijn op zoek naar een vrouw met een mooi figuur en een gezonde lichtbruine huidskleur, daarnaast moet ze gehoorzaam en trouw zijn en altijd lief lachen tegen haar partner. Ook het feit dat Thaise vrouwen goed in de keuken zijn wordt veel gezien als een reden om op zoek te gaan naar die Aziatische prinses uit het Verre Oosten.’ Dat vrouwen kiezen voor een westerse man heeft volgens deze site te maken met het feit dat Thaise mannen niet deugen. Daarnaast geeft de site ook toe dat de financiële stabiliteit die westerse mannen te bieden hebben meespeelt. De matching van deze mensen wordt als een win-win situatie beschouwd.
In goede handen
Acht van de tien keer is er bij deze koppels sprake van een enorm leeftijdsverschil. Hij is vaak boven de vijftig en zij net boven de twintig. De websites waar deze westerse mannen gebruik van maken vormen een toegangspoort tot een Oosterse droomwereld. Voor de Thaise meisjes die mede door armoede trouwen is het echter niet ideaal. Het is voor veel Thaise vrouwen de enige manier om verder te komen. De sites geven aan dat de meisjes zijn gescreend, maar van de mannen is dit niet duidelijk. Het is dan ook de vraag in hoeverre deze sites te vertrouwen zijn en of deze meisjes in goede handen terecht komen.
In de documentaire Looking For A Thai Bride van Louis Theroux wordt duidelijk dat niet alle bureaus betrouwbaar zijn. De mannen die zich inschrijven worden niet grondig gecheckt. Theroux, die zelf in de rol kruipt van een van deze mannen en zich inschrijft bij één van deze bureaus laat zien dat de screening helemaal niet deugt. Op het moment dat hem gevraagd wordt om zijn inkomen en hij een immens hoog bedrag noemt, worden er geen vragen gesteld. Als Theroux vraagt of dit gecontroleerd wordt kijkt de man hem lachend aan en antwoord: ‘Well, I’m just very happy for you if that’s the case.’ De man van het bureau vraagt hem hierna onder andere of er bijzonderheden zijn die Theroux nodig acht te melden: bijvoorbeeld psychische problemen of een crimineel verleden. Daar antwoord Theroux liever niet op. Ook dat lijkt geen probleem te zijn: hij hoeft enkel de informatie te geven die hij zelf belangrijk acht.
De sites dienen voor de Thaise vrouwen als een quick fix uit een belabberde situatie, maar verdienen hier ondertussen flink geld aan. Zonder deze sites zouden veel meisjes en vrouwen nog steeds op zoek gaan naar rijke westerse mannen om mee te trouwen. Dit probleem zou met of zonder site blijven bestaan. Wel helpen ze dit proces te versnellen en te vergemakkelijken. Deze sites zijn als het ware gaan fungeren als die ene vriend die ‘nog wel iemand kent’ – maar wel een corrupte vriend, want voor het juiste bedrag koppelt hij je aan iedereen. De betrouwbaarheid is hierdoor erg twijfelachtig. Het minste wat zo’n site zou moeten bieden is een strenge screening voor zowel de mannen als de vrouwen. Want als ze écht willen helpen, kunnen ze op z’n minst proberen een ‘goede’ vriend te zijn.