Moedeloosheid leidt tot actie – De nacht in het Maagdenhuis
Mark Middel –
Maandenlang heb ik me afgevraagd waarom er in mijn generatie geen demonstratiecultuur meer heerst. Is het altijd overdreven dat onze ouders voor het minste of geringste de barricades opgingen? Of leven wij daadwerkelijk in een individualistische samenleving en is er door de welvaart in ons land geen fundamentele problematiek die ons aanzet om te gaan lopen in plaats van te liken? Begin november begonnen de demonstraties tegen de bezuinigingen op de geesteswetenschappen van de Universiteit van Amsterdam. Ikzelf deed er maar wat luchtig over, omdat ik ervan overtuigd was dat we niet veel zouden kunnen veranderen. Het tij keerde nadat De Nieuwe Universiteit eerst het Bungehuis bezette en nu het Maagdenhuis overmeesterd heeft.
Gisteren (woensdag) liep ik voor de zoveelste keer naar de Spuistraat om te gaan demonsteren. Deze demonstratie was echter anders dan alle andere. De bezetters van het Bungehuis zaten nog vast, binnen één dag had een twintigtal partijen zich solidair getoond met de demonstratie en tot mijn verbazing stonden er zo’n anderhalf duizend mensen klaar om gehoord te worden. Kippenvel.
Sinds de 11-daagse bezetting van het Bungehuis hebben veel groepen zich verenigd tegen het College van Bestuur van de UvA. Het begon in november echter met de actiegroep Humanities Rally, die voornamelijk strijdt voor transparantie in de beleidsplannen en medezeggenschap in de bezuinigingen. De studenten en docenten begrijpen dat er bezuinigd moet worden en dat sommige studies niet rendabel zijn. Bezuinigen betekent echter ook dat er nog budget is en over de invulling van dat budget willen wij, studenten en docenten, mee kunnen praten.
De moedeloosheid onder studenten en docenten zorgde voor de bezettingsacties. Keer op keer werden er door het CvB voorstellen gedaan om met een delegatie van de studenten te praten, maar het aanhoren van de ideeën leidde niet tot toezeggingen. Pas door de bezettingen hebben de studenten een middel in handen om gehoord te worden. Al is het vooral de media-aandacht en daardoor de druk van de publieke opinie dat het CvB in beweging brengt.
Dan gisternacht, de bezetting van het Maagdenhuis. Het gebouw waar onder andere het CvB gezeteld is. Het was al snel duidelijk dat er geschiedenis geschreven werd, maar wel hele saaie geschiedenis. Uren werd er vergaderd met een gebarentaal-techniek. De een wilde alles barricaderen, de ander wilde een statement maken door pacifistisch het gebouw te verlaten, maar de meesten wilden vooral de ontwikkelingen afwachten. Op dat moment was het lezen van de nieuwskoppen over de bezetting van het Maagdenhuis spannender dan er zelf te zijn.
De sfeer sloeg om nadat verteld werd dat de ME binnen zou vallen. Telefoonnummers van advocaten werden met stiften op armen geschreven, beveiligingscamera’s afgetaped en mensen gingen nog snel naar de gender-neutrale toiletten. Plotseling stond de burgemeester van Amsterdam, Eberhard van der Laan, voor de deur met de hoofdcommissaris van de politie. Midden in de nacht, met één bepleisterd oog, beantwoordde de burgervader alle vragen van de studenten. Anderhalf uur lang. Als een bemiddelaar tussen de studenten en het CvB (dat later ook als een geslagen hond achter hem stond) toonde hij begrip, maar beet hij ook van zich af. Concessies werden er in de nacht niet gedaan, wel zorgde de aanwezigheid van de burgermeester voor kalmte onder de demonstranten.
De demonstranten moeten er nu voor zorgen dat ze zich vastbijten in het kernprobleem, namelijk de bezuinigingen op de geesteswetenschappen aan de UvA. Daarna wordt er hopelijk een fundament gelegd voor landelijke universitaire veranderingen. Ontstaat er nu geen saamhorigheid onder de vele demonstratiebewegingen, dan versplintert de boel net zo snel weer als het opkwam. Op het moment van schrijven heeft het CvB enkele toezeggingen gedaan aan de demonstranten. Maandag zijn er weer gesprekken met het CvB, waarna veel duidelijk zal worden. Worden er dan geen structurele toezeggingen gedaan, dan zal de moedeloosheid plaats maken voor nog meer actie. Met meer mensen, meer strijdlust en misschien wel meer bezette gebouwen.
Lees hier het manifest van de Humanities Rally: http://defusie.net/manifest-voor-de-geesteswetenschappen/
—
Verder lezen?
Lees Fietsen zonder handen in het Maagdenhuis
Goed verhaal. Doorzetten!
‘Het kernprobleem, namelijk de bezuinigingen op de geesteswetenschappen aan de UvA’ – DIt is zeker niet het kernprobleem die de Nieuwe Universiteit met o.a. de bezetting van het Bunghuis probeert aan te kaarten. Het probleem zit hem in de autoritaire en on-democratische structuur van de UvA, van de academische gemeenschap in zijn geheel en als je het ruimer wil trekken: in de samenleving.
Dank Cecile voor je comment!
Mijn bedoeling met dit stuk was om opheldering te geven over de protesten en waar ze oorspronkelijk vandaan komen (namelijk: Profiel 2016 en daarmee dus de bezuinigingen op de geesteswetenschappen van de UvA). Ik draag dan ook de Humanities Rally aan, waarmee het allemaal begon. In de ochtend na de Maagdenhuis-bezetting viel me al op hoe alle belangen van de verschillende actiegroepen verstrengeld zijn geraakt. Om die reden meen ik dat we eerst Profiel 2016 moeten oplossen, dan de bestuursstructuur van de UvA, waarna we hopelijk genoeg draagvlak hebben voor het hele Nederlandse universiteitswezen. Versplintering van de actiegroepen ligt op de loer als we het te snel te groot maken.
Als dit allemaal niet duidelijk naar voren is gekomen, dan is dat mijn fout.