Het Nieuwe Daten: Tinder

26 oktober 201420 november 2015 admin 0 reacties tinder

Dunya Veenhof –

Na een etentje met wat nieuwe mensen die ik net had leren kennen zei een jongen opschepperig: “Ik heb wel 150 Tinder-matches. Eén keer was er een jongen bij, die was zo knap, zeg maar als ik een 7 ben is hij een 10, dat ik hem niet eens durfde aan te spreken.” Waarop een andere jongen nonchalant reageerde: “Oh, ik heb wel 1000 matches.”

Een paar weken geleden zoende een vriendin van mij met een jongen in de kroeg. Een week later kwam ze dezelfde jongen weer tegen en hij moest iets aan haar bekennen. Hij kon helaas niet de volgende stap nemen, omdat hij al aan het Tinderdaten was. Zij was te aangeschoten om iets te zeggen over deze opmerking en hij was te blind om haar ongelovigheid aan te zien voor teleurstelling. “Echt zowat het sneuste wat ik gehoord heb! Het voelt niet eens als een afwijzing!” vertelde ze me een dag later.

Ik, een niet Tindergebruiker, heb nogal de neiging om Tindergebruikers zoals uit deze anekdotes te zien als oppervlakkig. Erg oppervlakkig. De eerste twee jongens meten hun populariteit in matches, niet gebaseerd op hun inhoud, maar op hun profielfoto’s. De tweede jongen datet liever een meisje dat hij nog nooit gezien heeft, dan een meisje dat in vlees en bloed voor hem staat. De eerste jongen is zelfs al geneigd zijn matches een cijfer te geven, een vleeskeuring van de bovenste plank.

Of zit ik nu helemaal verkeerd? Ben ik degene die te oppervlakkige conclusies trekt?

Jitse Schuurmans, antropoloog en docent aan de UvA, heeft samen met Thomas Hogeling een stuk geschreven over Tinderdaten dat te lezen is op de Volkskrant website.[1] Hierin behandelen ze de status van Tinder en de redenen waarom Tinder zo populair is. Ten eerste: waarom heeft Tinder zo’n slechte reputatie? Voornamelijk omdat mensen denken dat de app zorgt voor korte seksuele interactie en niet voor een serieuze monogame relatie, wat toch het ideaal in onze samenleving is. Volgens Schuurmans en Hogeling zorgt sociale afstand voor een sterkere seksuele aantrekkingskracht, omdat we beter seksueel kunnen fantaseren over iemand die we niet kennen. Echter, lang niet iedereen gebruikt de app voor wisselende seksuele contacten. De app is bedoeld als datingsite, dus mensen daten ook daadwerkelijk. Die dates lopen vaak op niets uit. Door gebrek aan sociale druk van gemeenschappelijke vrienden, doen mensen minder hun best voor elkaar.[2] Daarom wordt de jongen van anekdote twee belachelijk gemaakt. Van de mensen die ik ken die een relatie zijn begonnen via Tinder, heeft geen van hen het langer met elkaar uitgehouden dan een maand. Een Tinderrelatie heeft hierdoor geen goede reputatie.

Waarom wordt Tinder dan wel zo massaal gebruikt, als de app niet voornamelijk gebruikt wordt voor kortstondige seksuele relaties of serieus daten? In Nederland zijn er al ruim 1,18 miljoen gebruikers en dat groeit iedere dag met 10%. ‘Hoe werkt Tinder’ was de meest gegoogelde woordcombinatie van 2013. Hogeling en Schuurmans verklaren het succes van Tinder met het feit dat mensen Tinder gebruiken om te weten hoe ze in de markt liggen. De hoeveelheid matches en likes die ze krijgen zorgen voor een egoboost die ze niet zo snel ergens anders kunnen krijgen. Daarom is het voor sommigen normaal om Tinder te gebruiken terwijl ze al een relatie hebben. Het verklaart ook de neiging van de jongens in de eerste anekdote op te scheppen over het aantal matches dat zij hebben. Dit klinkt allemaal nog steeds behoorlijk oppervlakkig, maar is dit niet hetzelfde als dat wat we wekelijks met uitgaan doen? Een beetje flirten om te kijken wie er geïnteresseerd in je is? En selecteren we dan ook niet in eerste instantie op iemands uiterlijk?

De belangrijkste conclusie van Schuurmans en Hogeling is dat de app zijn succes ziet in een paradox van het subtiel naar een relatie zoeken.

“Het succes van Tinder komt mede voort uit een grote paradox in onze datecultuur. Je wilt een relatie, maar dit mag nooit te nadrukkelijk blijken. Dit is waarom datingwebsites nog steeds een zeker stigma hebben. De behoefte aan een relatie wordt daar te expliciet uitgesproken. Tinder kun je daarentegen ook gebruiken om ‘te spelen’, het geeft een dekmantel om je op de datingmarkt te begeven; maar daarmee houdt het ook het taboe in stand. Tinder bevestigt dus vooral conventionele datinggebruiken, en ook voor avonturiers is het een stap terug.“

Meer weten over Tinder en onze datecultuur? Jitse Schuurmans legt zijn onderzoek nader uit in een lezing in Amsterdam. Tevens zal Dian de Vries, postdoctoraal onderzoekster bij communicatiewetenschappen komen vertellen wat Tinder doet met het menselijk zelfbeeld en lichaamsbeeld.

De gratis lezing “De Andere Blik: Het nieuwe daten” is op donderdag 30 oktober van 17:00-19:00 in Café de Krater in Amsterdam. Evenementpagina:

www.facebook.com/events/340165059495381/