Groen is Poen
Na een kijkje in mijn keuken- en koelkast realiseerde ik me laatste dat deze een metamorfose waren ondergaan. Waar deze nu vol zitten met biologisch fruit en vlees, amandelmelk en nootjes, zaten ze voorheen vol met het goedkoopste gehakt van de Dirk, of een kant-en-klare pastasaus met een oneindige lijst E-nummers. Zijn deze aanpassingen nu een vooruitgang? Aan de ene kant veranderen we ons leven voor onze gezondheid, maar aan de andere kant doen we allemaal ook onbewust mee aan een trend. We consumeren blind; als een product maar een ‘groen’ label heeft, als er maar ‘biologisch’, ‘scharrel’ of ‘superfood’ op staat, zijn we al geneigd om het te kopen.
De laatste jaren proberen mensen steeds ‘groener’ te leven, zo letten we bijvoorbeeld extra op ons voedsel. Kijk maar naar die nieuwe biologische schappen in de Albert Heijn of de komst van gezonde saptenten in Amsterdam; gezond eten is een hype. Maar gezonder eten betekent ook meer geld uitgeven.
Gezonder eten betekent ook meer geld uitgeven
Van hype naar trend
Anneke Ammerlaan is food watcher en gespecialiseerd in voedselhypes. Ook zij merkt dat duurzaamheid steeds belangrijker wordt, wat zich uitbreidt zich uit tot andere, meer diverse trends, ook rondom voedsel. Bewuster en gezonder leven is volgens haar een proces wat zich van een hype ontwikkelt tot een trend; iets wat op langere termijn voort blijft bestaan. Voorbeelden van deze trends zijn bijvoorbeeld vegetarisch of clean eten, maar ook trends als ‘superfoods’. Een trend wordt een trend wanneer het zichtbaar is voor anderen, en dus overdraagbaar. Dit wordt door sociale media en de openbaarheid van de publieke sfeer mogelijk gemaakt: we delen tegenwoordig alles met elkaar. Maar van trends kan ook misbruik gemaakt worden. Biologische producten onderscheiden we in de supermarkt alleen door de verpakking. Hoe weten we of iets wel echt biologisch is?
Hoe weten we of iets wel echt biologisch is?
Echt of nep?
‘Honderd boerenbedrijven […] worden ervan verdacht fraude te hebben gepleegd met scharreleieren’, kopte de NOS onlangs. Dit zette mij aan het denken. Waarom gaan we eerder voor groente met een ‘ecologische’ sticker, zonder echt te weten wat het betekent? Het maakt ons niet uit of het nu ecologisch, biologisch of organisch is. Het staat er op, dus het zal wel goed zijn. En die superfood-hype waar we stiekem allemaal aan mee hebben gedaan, brengt ook het een en ander aan het licht over blinde consumptie. In Amerika wordt boerenkool bijvoorbeeld ook als superfood beschouwd en wordt het voor drie keer zo veel geld verkocht als in de Albert Heijn. Het is gezond, ja, maar is het ‘super’? Natuurlijk zal niet alles fraude zijn, maar ‘groen’ is zeker een marketingconcept voor de massa.
Bewuster eten is bewuster denken
Aan de Universiteit van Wageningen zijn wetenschappers al bezig met innovatieve manieren om te testen of deze biologische producten wel echt biologisch zijn. Door een unieke chemische vingerafdruk van biologisch eten te ontwikkelen, weten we welke producten écht biologisch zijn, en welke niet. Groen is poen. Dit betekent niet dat we terug moeten naar een ongezond voedingspatroon, maar dat we kritischer na moeten denken over bepaalde labels en trends. Ik laat mijn koopgedrag in ieder geval niet meer zo gemakkelijk leiden door een trend.
