Goed gekleed en ogen dicht: een duurzame kledingstijl

Beeld /// Paolo

Het label ‘Made in Bangladesh’ in een kledingstuk, houdt waarschijnlijk in dat het niet duurzaam is geproduceerd – toch? In het eerste deel van ‘Goed gekleed en ogen dicht’ heb ik onderzocht wat duurzaamheid in de kledingindustrie betekent. In de documentaire The True Cost kwam naar voren dat de schadelijke kant van de kledingindustrie een naam heeft: fast fashion.

Wie betaalt de hoge prijs van onze goedkope kleding? Het antwoord is tweedelig. Ten eerste zijn het de fabrieksarbeiders in arme landen, die in barre werkomstandigheden moeten overleven. En daarnaast is het onze aarde – je weet wel, die planeet waarop wij leven – die chemicaliën moet verdragen voor overproductie. Ik heb besloten mijn ogen niet langer te sluiten voor deze problematische industrie en een duurzame kledingstijl te ontwikkelen. Maar hoe werkt dit duurzame bewustzijn nu in de praktijk?

Ik geloof dat de eerste stap begint bij jezelf

Boycotten!

Veelbesproken beweegredenen omtrent dit onderwerp zijn: ‘Als ik niet meer goedkope kleding koop, zitten de fabrieksarbeider straks zonder een baan!’ of ‘wat kan ik nou voor verschil maken?’ Het is makkelijk om je ogen dicht te houden voor de schadelijkheid van de fast fashion-industrie door zulke argumenten. Ik geloof echter dat de eerste stap begint bij jezelf. Boycot fast fashion dus! Het boycotten van de fast fashion-industrie – een tak van de kledingindustrie – zal naar mijn veronderstelling een groot gat veroorzaken binnen het productieproces. Dit gat kan niet enkel worden gedicht door fabrieksarbeiders in deze industrie te ontslaan. Als de vraag naar fast fashion plotseling afneemt door een massale boycot actie, moet er wel iets veranderen in het gehele productieproces. De kledingindustrie is immers een complex geheel dat gekoppeld is aan, alsook beïnvloed wordt door nog complexere factoren: economie, politiek en cultuur bijvoorbeeld. Zolang iedereen zijn ogen gesloten houdt, met het idee dat zij geen verschil kunnen maken, zal er ook niks gebeuren en zal de fast fashion-industrie doorgaan met het schadelijke productieproces. Maar een verandering moet gebeuren. En de eerste stap daarnaartoe, begint bij je eigen koopgedrag. Het is tenslotte en spel van vraag en aanbod, waarbij wijzelf de vraag beïnvloeden.

 

Wij zijn sociale constructies

Dit had ik standvastig met mijzelf afgesproken: geen kleding meer van ketens uit de fast fashion-industrie. Maar wat zijn dan de alternatieven voor een student als ik?

bron: Paul Robinson (Etta Kett)
bron: Paul Robinson (Etta Kett)

Ecologische merken vragen al snel €100 voor een T-shirt. Wij zijn allemaal sociale constructies van onze eigen cultuur en omgeving. De ongeschreven sociale regels bepalen voor een deel hoe we ons gedragen, of hoe we ons voelen in een bepaalde context. Toen ik mij bewust was van ‘mijzelf als sociale constructie’, besloot ik weer de baas te worden over mijn eigen gevoel. Ik ga me niet laten bepalen door wat ik aan heb en ik hoef niet elke maand iets nieuws om me goed te voelen. Dit zijn enkel noties die door lokkende reclames in mijn hoofd zijn geplaatst.

Het leek even of ik de ware kostprijs van kleding niet kon veroorloven. Ik kan toch niet elke maand honderden euro’s uitgeven aan kleding? Na een poos met mezelf in een innerlijke strijd te hebben gezeten, werd het me duidelijk. Ik ga geen honderden euro’s per maand uitgeven aan kleding, omdat ik helemaal niet elke maand nieuwe kleding nodig heb. Ik ben sociaal geconstrueerd in mijn noties en waarden omtrent kleding. Ik heb vrijwel elke dag iets anders aan, ieder feestje iets nieuws en mijn kleding laat me bepalen hoe ik mij voel die dag. Deze noties, die voor mij ‘normaal’ waren, zijn enkel sociale constructies beïnvloed door o.a. westerse media en mode-advertenties. Zodra ik me hiervan bewust was – ik vond het erg ongemakkelijk mij bewust te zijn van hoe beïnvloedbaar ik ben door mijn sociale omgeving – werd mijn missie een stuk duidelijker.

Wij zijn allemaal sociale constructies van onze eigen cultuur en omgeving. De ongeschreven sociale regels bepalen voor een deel hoe we ons gedragen, of hoe we ons voelen in een bepaalde context. Toen ik mij bewust was van ‘mijzelf als sociale constructie’, besloot ik weer de baas te worden over mijn eigen gevoel. Ik ga me niet laten bepalen door wat ik aan heb en ik hoef niet elke maand iets nieuws om me goed te voelen. Dit zijn enkel noties die door lokkende reclames in mijn hoofd zijn geplaatst.

Toen ik mij bewust was van ‘mijzelf als sociale constructie’, besloot ik weer de baas te worden over mijn eigen gevoel.

Wil ik dan helemaal niets meer te maken hebben met mode en kleding? Nee, in tegendeel. Los van het feit dat ik persoonlijk mode erg leuk en interessant vind, is kleding een belangrijk deel van cultuur en van uiting van je eigen identiteit. Mijn stijl of kleding is een extensie van wie ik ben. Precies daarom wil ik met mijn stijl duidelijk maken dat ik geef om anderen en om de aarde. Laat je duurzaam bewustzijn zien in je alledaagse kloffie, voor die volgende stap naar verandering!

Heb je tips voor een duurzame kledingstijl, of ben je het ergens juist niet met mee eens? Laat het me weten in een reactie.

Lees ook deel 3 van Goed Gekleed en Ogen Dicht: SALE!

Lotje van den Dungen

"I’m no prophet. My job is making windows where there were once walls." – Michel Foucault

Een gedachte over “Goed gekleed en ogen dicht: een duurzame kledingstijl

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.