Dorm life, schlorm life
/// Chris Hellwig
In het begin van dit semester heb ik mijn leven in Amsterdam verruild voor het campusleven van Fudan University, Shanghai. Deze verandering kwam een beetje als een shock: Ik had het gevoel de volledigheid van mijn bekende omgeving voor een vermagerde versie hiervan te verwisselen. Zo werden de verschillende kringen waarin ik verkeerde vervangen door een voornamelijk studie-gerelateerde omgeving. Zonder baan, familiediners, eigen huis, boodschappen, keuken, ijskast, vrienden van de middelbare school, uitgaansgelegenheden op fietsafstand en huisdier was mijn leven opeens erg eenvoudig. Deze simpelheid komt niet alleen door een nieuwe omgeving, maar ook doordat vele elementen bij het wonen op een campus uit handen genomen worden. Dit gebeurt omdat deze niet in dienst staan van het ultieme doel: Studeren.
Een leven met de bibliotheek om de ene hoek en een lopend buffet om de andere hoek geeft inderdaad veel meer tijd om te studeren. Er is veel te zeggen voor deze manier van onderwijs, omdat de focus toeneemt zodra de afleiding afneemt. Studenten zouden zich verder en met meer diepgang kunnen ontplooien omdat verantwoordelijkheden zich toespitsen. Op de campus zijn er bepaalde groepen die op verschillende niveaus gebruik maken van deze vrijheid. Onderaan staan de meeste uitwisselingsstudenten, die hun vakken vooral zien als uitgebreide boekclubjes zolang ze maar niet in de weg staan van het vierdaagse weekend. Ook wordt een groot deel van deze vrije tijd besteed aan tripjes naar andere delen van China en het kopen van goedkope merkkleding. Daarnaast zijn er de Chinese studenten die erg toegewijd zijn aan hun studie en vaak hoge verwachtingen moeten vervullen. De economische sprint die China heeft getrokken, stelt hun in staat te studeren, vaak als eerste van hun familie. Dan zijn er nog de uitwisselingsstudenten in het taalprogramma die een belachelijke beurs van China hebben gekregen om Chinees te leren. Onder deze studenten is de competitie hoog en de ontspanning laag. Zo komt een toename van kennis over Chinese karakters met een toename van het Chinese werkethos, lijkt het.
Maar hoe zit het dan met de levenswijsheden die studenten tijdens deze periode opdoen? Is het normaal dat een 22-jarige afstudeert en niet weet hoe hij/zij voor zichzelf moet koken? En is uiteindelijk werkervaring niet waardevoller dan academische kunde? Geen afleiding betekent ook: Afgesloten zijn van de praktische wereld. Ik heb zelf veel kennis opgedaan tijdens mijn carrière als bartender in een Irish Pub. Meer in de richting van omgang met een divers publiek en whiskeymerken, maar daarom niet minder belangrijk. Een campus draagt niet alleen bij aan de eenzijdige academische vaardigheden van de studenten, maar ook aan de status van de Ivoren Toren die de universiteit moet voorstellen. Zo reproduceert het instituut zijn exclusieve status als een ondoordringbaar fort waarin een andere taal wordt gesproken, bedacht en in stand gehouden. Een van de boeken die ik nu aan het lezen ben, legt iets vergelijkbaars uit:
“Well. Let’s see. The Confusionist, Desiccated Scholar is one who studies knowledge for the sake of Knowledge, and who keeps what he learns to himself or to his own small group, writing pompous and pretentious papers that no one else can understand, rather than working for the enlightenment of others. How’s that?” “Much better,” said Pooh.
Verder is China best aardig. Als je eenmaal over het rochelen, voordringen, boeren, neuspeuteren, overal slapen, scooters in de gang parkeren, stoplichten negeren en plassen in een gat heen bent. Wat sneller gaat dan je denkt. Ik heb me inmiddels helemaal genesteld in mijn (ivoren) toren. Ook zie ik steeds meer achter het stoïcijnse uiterlijk van mijn kamer en worden onbelangrijke elementen opeens persoonlijk. Zo geniet ik er enorm van dat ik op de 21e verdieping slaap bijvoorbeeld. Of dat ik havermout kan maken in een oud noodlesoepbakje en m’n kamer heb behangen met ‘gevonden’ posters. Die toe-eigeningsvatbaarheid van een gesimplificeerd leven bevat vast wel een wijze les.
—
verder lezen?
Lees Kamervrees
